Dándolle aínda voz ós pasos tutelares do siñor Afranio. Aldeas polas que pasou, ruínas pensantes que cortan o paso. A errancia ao cabo dunha firma que afirmaba o porvir. O pulo dunha chamada que segue buscando. E sempre na liña de lama, non desviando nunca da liña, cun quizo, das matemáticas na lama dos camiños.Por onde se conta a súa historia, bendicido sempre cun desexo de ceo.
